تدوين كتاب‌هايي از اين دست از آنجا اهميت مي‌يابد كه تأثيرات كار‌هاي علمي روش‌مند بتواند هم به تحقيقات و نتايج آن شكلي مطمئن بدهد، و هم كاربران اين روش‌ها را در سطوح مختلف به ميدان‌هاي علمي هدايت نمايد. در حيطه تاريخ و تاريخ‌نگاري، افزون بر اين، آموزش و تمرين روش‌هاي بازبيني، بازيابي و بازنمايي گذشته مي‌تواند در يافتن قواعد نانوشته اجتماعي براي هرچه بهتر و بيشتر قاعده‌مند‌كردن اوضاع اجتماعي آينده به‌كار آيد. مورخين مانند ساير اعضاي جامعه تحت‌تأثير گفتمان حاكم بر جامعه و روز خود هستند. ضرورت‌ها و نياز‌هاي زمان، درواقع فشاري است كه آنها را به‌هر سو مي‌كشاند. پاسخ‌يابي براي پرسش‌هاي موجود در هر نسل راهي است كه پيوسته فراروي تاريخ‌نگاري بازمي‌شود و به‌نظر مي‌رسد مورخ از آن گريزي نداشته باشد. آنچه مسلم‌است كتاب‌هايي از اين دست و كلاس‌‌هايي به‌منظور اسلوب‌شناسي تاريخ‌نگاري، براي پاسخ به چالش‌‌هاي فراروي جامعه براي آينده است. با شيوه و روش‌هاي گفته‌شده در ميدان‌هاي تحقيق سعي مي‌شود كه در “سيماني“ كم‌و‌بيش مستحكم موادي را قرار داد كه به ”گمان ما“ سير گذشته اين‌طور مي‌خواسته باشد. تمام دانش تاريخ حول حدس و گمان دور مي‌زند كه ابزار و وسايل تحقيق ـ روش تحقيق ـ كوششي در تبديل آن به يقين و باور عمومي را دارند. راههاي پيشنهادي براي تحقيق، بدين منظور نيز مي‌تواند باشد كه مواد مانده از گذشته (relic) در سيمان منطق هر دوره‌اي ريخته شود و استنتاج آن اين باشد كه آخرين گام جاي پاي محكمي براي اولين گام در آينده باشد: متقاعده‌كردن نسل‌هاي امروزي به‌كار مورخين بسيار مشكل است.روش تحقيق در پاسخ به اين ضرورت، درواقع نمايش سازوكار‌هايي براي تمرين است: تمرين انتخاب موضوع،‌چگونگي گردآوري مواد و درنهايت مهندسي مناسب مصالح براي ارائة بنايي مستحكم، مطلوب و باوركردني. بنابراين گذشته با همة بي‌قاعدگي‌ها در امر رخدادها، در پالايشگاه روش تحقيق به مجموعه عناصري تبديل مي‌شود كه گويي منتظر رمزگشايي مورخ بوده است. اين درحقيقت انتشار تفكر و نگاه كم‌و‌بيش مدون به گذشته است كه براي خوانندگان امروز قابل‌فهم و الگوبرداري است. در همه كتاب‌هاي روش تحقيق از جمله اين اثر سعي بر رصد گذشته با ابزار و ادوات نو و به‌روز است. ابزار و ادواتي كه در همه رشته‌‌هاي علوم براي نو‌كردن آگاهي‌ها و راهيابي ـ كشف و اختراع ـ به‌كار گرفته مي‌شود. كتاب حاضر در يك پيشگفتار، مقدمه و هفت فصل تنظیم شده است. این اثر درواقع برگردان برخي قسمت‌‌هاي كتاب زیر است که جهت قابل فهم‏تر شدن، مثال‏ها و دستورالعمل های نگارشی با جغرافیای تاریخی ایران جایگزین شده اند: Richard Marius and Melvin E. Page, ,A Short Guide to Writing About History,,, New York, 2002: 227.

برای ارسال نظر وارد سایت شوید